GÖZLERİN
Görünce gözlerini,hastasý oldum,
Ýçimdeki yaraya,ilaç gözlerin.
Her nazar atýþýnda,baharý buldum,
Ömrümün sýrlarýna,çözüm gözlerin.
Öyle içten bakar ki,ruhumu süzer,
Ýçinde kaybolur can,alemi gezer.
Öyle derin ki içi,semaya benzer.
Sanki hiç söylenmemiþ,sözün gözlerin.
Baktýðýmda yüzüne,göze yapar kur,
Cennetin semasýnda,ýþýldayan nur,
Kamaþtýrýr gözümü,ýþýðým olur,
Ýrem baðýndan düþmüþ,üzüm gözlerin.
Gök kuþaðýndan ýþýk,huzmeler saçar,
Ruhuma þavký düþer,gül zarým açar,
Göz gözeyken gönlümden,hüzünler kaçar,
Ruhumun ahengidir,hüzün gözlerin.
Göremezsem ararým,içim tutuþur,
yüz yüze bakýþýnca,ruhlar buluþur,
Kelimelerim susar,gözler konuþur,
Muhabbete rýzadýr,süzgün gözlerin.
Tanrýdan bir armaðan,bana gözlerin,
Gözlerde anlam bulur,düþer sözlerin,
Göz göze geldiðimde,susar sözlerim,
Cenneti seyrederim,gözüm gözlerin.
Tuðal KÖSEMEN
06.Þubat.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.