Çayım Acıdı Dem Dem

(Nil- gün ve Veda)

Nil/ gün haza sevdiðim bir periye isimdi
Çaydanlýðýmýn isi sevdaya dair imdi
Ýlmek ilmek dokunan nazlý ipek kilimdi
Öyle bir an geldi ki veda etti ansýzýn
Bu vedanýn ardýndan sandým ki dað yýkýldý
Nilgün’e bir hâl oldu beni divane kýldý
Ben hüzünle hem demken nere gitti bir tanem
Artýk tadým kalmadý çayým acýdý dem dem



Ne günün tadý kaldý ne Nilgün iklimimde
Bir hüzün saðanaðý okunan saklý imde
Düþtüðüm bu ahvalin acaba suçu kimde
Harflerin takati yok benim ise mecalim
Tefrika ediliyor sayfa sayfa bu hâlim
Ben hüzünle hem demken nere gitti bir tanem
Artýk tadým kalmadý çayým acýdý dem dem



Ben sükût ehli iken sýrrýmý ifþa ettim
Mecalsizlik içinde aþk dergâhýna yettim
Aþk yurdunda üþüyen anlamsýz keyfiyettim
Yazýp çizdiðim sözler görmedi yârden kabul
Kalemim çok üzüldü dedi sebebini bul
Ben hüzünle hem demken nere gitti bir tanem
Artýk tadým kalmadý çayým acýdý dem dem



Çayým acýdý dem dem bulamadým bir çare
Adým tarihe geçti biçareden biçare
Hüzün makamýndayým yüreðim pare pare
Benim bu ahvalimi anlamadý hiç Nilgün
Nil’in serinliðini ateþe verdi hep gün
Ben hüzünle hem demken nere gitti bir tanem
Artýk tadým kalmadý çayým acýdý dem dem
Ankara, 05.02.2018 Ýbrahim Kilik

Sosyal Medyada Paylaşın: