ANNE
Ebediyete intikal eden bütün anneler ýþýklar içinde uyusun.
ANNE
daha dün gibi gidiþin anne
ne zormuþ meðer
ne zormuþ
evladýnýn yarýsýný alýp ta gitmek
öbür yarýsýný geride býrakmak
ki
bir de hayat veren ise
ne acýymýþ bir baþýna kalmasý anne
dün gibi dedim ya
yine sol yanýmda bir sancý
yine hatrýmda senli günler
yüzüme her bakýþýnda
gülen gözlerin hâla aklýmda anne
sancým da olsa en koyusundan
sana sarýldýðýmda dinerdi bütün aðrýlarým anne
acaba diyorum
yanýna yattýðýn topraklar
ben gibi sarýyor mu seni
öyle candan
öyle sýcak
öyle sevecen anne
saçýmý okþayýþýnda pamuk ellerin
caným yavrum deyiþin çýnlýyor kulaklarýmda
ve sonra
sýzýyor yanaklarýmdan katrelerim
bir hasret ki çörekleniyor sol döþüm altýna
meðer nasýl da doluymuþ yaþam seninle anne
ve derken aklýma geliyor ölüm
nasýl da soðukmuþ
gittin gideli buz kesmiþ
sol döþüm gibi odamýn duvarlarý anne
toprak anadýr derlerdi inanmazdým
yoksa toprak anayý mý özledin
bu yüzden mi beni terkettin
bu yüzden mi toprak anaya gittin
herkesin bir annesi olmalý elbet
sen toprak anaya gittin
toprak ana sevindi
evladýma kavuþtum diye
ama ben annesiz
ben sensiz kaldým
mekanýn cennet olsun
ýþýklar içinde uyu anne
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.