Mevsim bahar deðil, sevda baðýnda,
Haydi yollarýma, gül ser diyorsun.
Kar boran tipi var, aþkýn daðýnda,
Deremem diyorum, sen der diyorsun.
Bu sevgi Hüdâ’dan, kuluna çaðrý,
Aþk sineme saplý, dermansýz aðrý,
Sevdamýz çýkarken semâya doðru,
Eremem diyorum,sen er diyorsun.
Sen orada mahpus, ben mahkum burda.
Gücümüz yetmiyor, imkan da zorda,
Haydi gel diyorsun, zinciri kýr da,
Kýramam diyorum,sen kýr diyorsun.
Sanýrým aþk bizi, sabýrla sýnar.
Akreple yelkovan, aykýrý döner,
Vuslatýn saati, uykuya tüner,
Kuramam diyorum,sen kur diyorsun.
Ýdam sehpasýna, çýktým diyorsun,
Ýlmeði boynuma, taktým diyorsun,
Tekmele sehpayý, býktým diyorsun,
Vuramam diyorum,sen vur diyorsun.
Kapýldý Figani, onulmaz derde,
Lokman Hekim bilmez, ilacým nerde?
Yaranýn merhemi, el varmaz yerde,
Süremem diyorum, sen sür diyorsun.
Kul Figani ( Erdem Gümüþ)
04.02.2018 ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.