GİDERSİN
GÝDERSÝN Göðsünü ihanet ateþi sarsa;
Benzini dökerek çekip gidersin!
Ýçinde biriken bir hýncýn varsa;
Bin ahla bin küfür, basar gidersin.
Sakýn ha, sözümü belagat sanma!
Varsay ki yalandý, boþver inanma.
Riyakâr sevene sen asla kanma;
Önünde, sonunda býkar gidersin.
Sabýr et ki, ipek ince sarýlsýn!
Ýlmek ilmek bu aþk döþte örülsün.
Rahvan adýmlarla aþka varýlsýn;
Mecrayý bulunca, akar gidersin.
Sen ile canda ben, har’da yanmayý;
Bekleriz volkaný, döþte sönmeyi.
Bir daha düþünme geri dönmeyi.
Dünyaya bir çivi çakar gidersin.
Kararlýysan benden çekip gitmeye;
Ki, mecbur deðilsin veda etmeye,
Canýma tak dedi, yetti yetmeye,
Diyerek ahrete çeker gidersin!
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.