KALBÝNDEKÝ SABIR; Aðrýlarý dindiren, Zehirli bir ot gibiydi. Hem çok acý veren. Hem de ruhumuza, En büyük tedavi. Bunu asla unutmayalým. Hangi gönül incinmeyi, Ve kýrýlmayý ister? Peki ziyan olmayý, Hangi yürek kaldýrabilir? Ama kaybedeceðin deðerin. Kalp atýþýnýn, Ritim dengesiyse eðer. Cihana meydan okusa da Yüreðin, Malesef hiç bir þey ifade etmez. Öylece sönük ve uysal kalýverir. Konuþan dilin susar. Gören gözün körleþir. Duyan kulaðýnsa, Artýk hep saðýrdýr. Aslýnda çok iyi bilirsin, Neyi nerde nasýl konuþacaðýný. Ama susarsýn. Çünkü onu kaybediþin, Sana karanlýk, Sana zindan. Belki de tedavisi meçul, Bir HÝCRAN olacaktýr. Vee sende bunun, Çok iyi farkýndasýndýr. Belki göz yaþlarýn, Çook zaman, Seni dinlemiyecek. Ama baki kalan, Her daim sendeki sen. Vee yüreðindeki, O asil sevgine olan, Tükenmeyen saygýn olacaktýr. Bitmeyen sevginle. Aygülün Dizeleri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
aygül yürür Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.