SEVGİLİYE MEKTUP

Son buluþmayla birlikte, düþlerim sizden ayrýlmaz oldu,
Hasret ardýnýzdan umut kaplama yol yaptý, üzeri hatýra doldu,
Her biri andýkça canlanýyor, kelimeler dizilerek sevgi soluyordu,
Deli gönül tutamaz kendini, pür heyecan tekrar yazmaya koyuldu;

Ýlk defa babadan ayrýlýðý görmüþtü oðul, henüz tazecik beþinde,
Utangaç halini umursamadan koþtu bana, sanki hala üzerimde,
Sarýlmasý ile baþýný omuzuma býrakývermesi, unutulmazdý elbette,
En masum haliyle baba-oðul dertleþmesi, böyle olurdu herhalde,

Kýzým, elinde bir simit parçasýyla, martýlarla ilk buluþmasýnda,
Hepsini peþine takacaðýný hiç tahmin etmiyordu aslýnda,
Duraðan vapur yolculuðu; birden heyecanlý gülücükler ardý ardýna,
Kahkaha tufanýna çevirmiþti günümüzü, kendisi farkýnda olmasa da,

Bir Lalem var gönlümde yaþattýðým, her dem gücüm yetene dek,
Fuzuli mýsralarýmý bazen onunla paylaþýrým, sýkýlmadýðýný bilerek,
Kimi zaman da Leyla ile Mecnun oynarým, niyetim güzeli görmek,
Özünde sevdalý hayaller olunca, aþk da paha biçilmez büyüyor giderek,

Derken…
Bu sevgililer gününü de yutkunarak, mektupla kutlamak nasip oldu,
Bir gül verebilseydim keþke, lakin avuçlarým çaresizlikle doluydu,
Yaðmur dindiðinde elimde kalan, sýrýlsýklam âþýk ve mahcup bir duyguydu,
Sizleri yâdým; sakladýðým bu anýlarla, sözümün coþkun sonuydu…

Þiir Videosu: youtu.be/IO-n5egK4MA

Þiir ve Sunum: Murat AKTAÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: