bülbüller sustuðu vakit, gün unuttuðunda, çiçekler uyuduðunda, ben karalar içinde yapayalnýz dururken, sen görüneceksin.
âmâ’lar ve saðýrlar birbirini aðýrladýðý vakit, Âþýk’lar zikre geldiðinde, gecemi aydýnlatýp beyazlar içinde, usul usul öylece bakarken, ben sen sen diye aðlayacaðým.
seninle gönülden gönüle yol açýldýðý vakit, canlar bedenden sýyrýldýðýnda, iki can bir canan olduðunda, nurlar içinde, nur ile bütün ve en nur karþýsýnda baygýn iken, ben, sen ya da biz yokluk hanesinde hiç olacaðýz. sadece hiç...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.