Bir sandal var mesela , bütün hayatýmýzý içine koymuþuz . Yol alýyoruz çoðu zaman , bazense kalmýþýz , ne yapacaðýmýzý bilmiyoruz .
Sanki hevesli deðiliz de , mecburmuþuz gibi . Yaþamaya , gezmeye , hatta güçlü olmaya bile . Evet evet , mecburuz nefes almaya .
Eðer olurda nefessiz kalýrsan birgün , seni ayakta tutan þeyleri hatýrla . Ýlk önce birkaç kitap oku . Sonra da hayatý anla mesela ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kardelen Aydoğdu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.