Ser de gençlik olsa da
öyle sevdiðimiz beðendiðimiz kýzlara
hemen ’’Seni seviyorum’’ diyemezdik
çevirir dolandýrýrdýk lafý her bir tarafýmýzdan
artistlerden kimleri seversin, basketçilerden kimleri
ya da popçularýn nasýl tipleri, bir çay içsek
ya da muhallebi kaþýklasak,
yabana atmayýn sakýn
muhallebi birlikteliði çok önemli o devirde
cesaret ise yerlerde sürünüyor...
çevir kazý yanmasýn çevir de...
Ne yaparlar arkadaþ
bir kere seni seviyorum deseydik
hmmm dur bakayým, çekip vururlar bizi
belki de abilerine dövdürürler
yok be yok belki onlarda bizi seviyordur da
belli etmiyorlardýr...
bak bakayým gözlerimin içine kýz
gözleri sanki bir þeyler belli ediyor gibi azýcýk...
iyi bakmamýz lazým gözlerinin içine...
Belki sinemaya gideriz
piknik miknik olur mu, olur be!
bakarsýn cesaretimizi toplar
ellerinden bilem tutarýz
belli mi olur
olmadý paparayý yutarýz...
o zaman neredeee cep telefonu nerede internet
ev telefonlarýný alsak da
babalarý anneleri çýktý mý ’’Yanlýþ numara’’ ayaklarý atarýz...
sonra da arpacý kumrusu gibi düþünüp düþünüp yatarýz...
gece uykularýmýz kaçar yýldýzlara bakar bakar içleniriz
o da beni düþünüyor mu diye
o gece ki uykuyu üç beþ pula karanlýða satarýz...
AHMET ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.