günaydın aşk

uyan,
akþamdan kalmalýðým,
sýzýsýnda sýza kalmýþlýðým
uyan,
anasonunda þiþe dibi yalnýzlýðým
tablasýna izmarit ekmiþliðim
inan,
ne kaydýrýlacak yýldýz,
ne de parlatýlacak düþ kalmadý bende…




baþým,
gürültüsünde gök
aklým,
hercai bulut
çaktýkça ýþýðýn siluetime
yaðdý yaðacak gözlerim
boy verdikçe þafaða
bir gün daha sensiz
bir sabah daha nedensiz doðmamalý




oysa sabah,
gözlerine usulca uyanýp
“günaydýn aþk” diyebilmek olmalý
ýþýðýna gün,
güne ýþýðýn ile dolmalý
nefesinde imbat,
fincanýnda köpük ,
telvesinde deniz,
falýnda da akýntý olup yalnýz sana varmak olmalý




bir pazar kahvaltýsý edasýnda
sýnýrsýz tembel ve yatak olmalý sabah
þýmarýklýkla dolmalý açýk büfe mimikler
mis gibi çýtýrýnda gevrek kokmalý
yumurtasýnýn sarýsýnda boyoz,
karýþtýkça baþý dönen çayýnda þeker olmalý
sayfalarca soyunmalý sanat gazetelerde
kýrk dört mevsim þarký olmalý adýnýn deðdiði her güfte
ahh be gülüm… olacaksa varlýðýn gibi sonsuz olmalý aþk

.
…
.

uyanmaya deðer deðilse hayat güneþiniz ay olmalý
içinde aþk olmayan bir düþte hayat bile durmalý ve uyanmamalý…















ilhanaþýcýocakikibinonsekiz






Sosyal Medyada Paylaşın: