Ayrýldýk artýk. Bu aþk bitti dedin. Ve gittin. Bende alýp baþýmý, Teybeme yüklediðim aþkýmý. Kendi yoluma gittim. Teneffüs ettiðin her havada, Pýnarýn her zerresinde seni içtim. Rüzgarlar bu rüzgarlar olmasa kokun kokumda, Bu sessizlik olmasa Sesin kulaklarýmda olmayacaktý. Aramýzda daðlar var. Dað dediðin nedir aþkýn yanýnda. Dað aðlar nar içinde Volkan olur kanar. Ne sen/ben bitti deyince Bitmiyor aþk dediðin. Onu iþlemek gerek Yürek denen madande Ýlmik ilmik kan ter içinde Ýbrikden süzmek dem dem Heybemde aþkým yüklü Taþýrým uzun bir yol bu belki Halden anlayan bilir. Huzuru mahþerde sukune erer. Beden ölür can dirilir.
05.05.2009
Hayrullah Cýrýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hayrullah Cırık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.