Çağları aştım...

Çaðlarý aþtým,
Durgun bir yaðmur ýslattý mevsimimi,
Hiç tepkisiz kaldým oracýkta,
Bildiðim topraðý unuttum,
Mana vermedi kokusu,
Saçlarýmýn her ilmiginde hissettim damlalarý,
Kirpilerime akýþýný izledim...

Yarýnlarý aþtým,
Kurduðum hayallerinin çoðunu idam ettim,
Bilerek devirdim sehpayý ayaklarýmýn altýndan,
Olmadýðýn hiç bir hayal benim olmamalýydý...

Sýcak ekmegin kokusu gibi duydum sesini,
Yokluðuna yok(sul)luk acýkmasi eklendi,
Ellerimde çay buðusu tesellisi,
Boðazýmada sevda lokmasý düðümlendi...

Yâr!..
Dört duvarýn diliyle konuþuyorum ,
Ne çok kelam edip, susmamýþlar,
Düþlerimin bahçesi buralar,
Gökkuþaðý renkleriyle bakýyorlar...

Aybüke
Sosyal Medyada Paylaşın: