Aşkımız Mahkemede

Aþkýmýz Mahkemede

Yýllar önce senle biz
Delice seviyorduk
Dünyanýn sonu gelse
Ayrýlmayýz diyorduk.

Anlý þanlý bir düðün
Hasretlik sona erdi
Zalim baba sonunda
Kýzýný bana verdi.

Kaldýk þimdi baþ baþa
Düþmaný geri çektik
Mutluluk tohumunu
Dört yanýmýza ektik.

Geldi beklenen günler
Tohum sonra yeþerdi
Allahým ikimize
Evladýmýzý verdi.

Tam dedim ki mutluluk
Artýk benim içimde
Meðerse bir iþ varmýþ
Hem de baþka biçimde.

Sordum kendi kendime
"Sen aþkýn neresinde?"
Desem boðulur musun?
Bu aþkýn deresinde.

Uyudun mu sevgili?
Ya da uyanýk mýsýn?
Ben sana tutulmuþum
Sen bana yanýk mýsýn?

Aþkýmýz mahkemede
Bu aþkta sanýk mýsýn?
Hakim de senden yana
Yoksa sen tanýk mýsýn?

Hakime çýk da baðýr !
"Ben onu seviyorum
O bensiz yapar amma
Ben yapamam diyorum.!"

De ki,hakim þaþýrsýn
Bitirsin mahkemeyi
O da görsün aþk neymiþ
Seviyorum demeyi.

28 Mayýs 2016

Mehmet Ali Çýbýklý
Sosyal Medyada Paylaşın: