Yetmiþli yýllarýn sonlarýydý, Çat pat hatýrlarým, Yasaklarý o zamanlardan tanýrým, Her þey yasaktý, nefes almak dýþýnda, Evde odun kömür yoktu, Kalmýþtýk kýþýn ortasýnda, Donuyorduk Ankara’nýn o soðuk ayazýnda...
Hýrsýz polisçilik oynardýk arkadaþlarla, Polis ben olurdum, düþerdim arsýzýn peþine, Bir yanlýþlýk vardý bu iþte, Nedense hep ben dönerdim kevgire...
Benim hiç oyuncak silahým olmadý, Belki de bu yüzdendir hep dayak yemelerim... Ýhtilâlin adýný ilk o zamanlar duymuþtum, Gerçi bir Fransýz ihtilâli vardý tarihte ama, Ben hepten Fransýz kalmýþtým, neydi bu durum? Kaynýyordu ortalýk yine sað sol, Kalmýyordu kimsede saðlam kafa, saðlam kol.
Alamancý Alilerin siyah beyaz televizyonu vardý, Babasý taaa Alaman’dan getirmiþti izine gelirken, Bizim ise sadece siyah beyaz bir hayatýmýz, Küçücük evimizden çýkar, Küçük Ev’i seyretmeye giderdik Alilere, Bir de hayvanlar alemini, “Bu hayvanlar oraya nasýl girmiþ.” diye, Ali’ye çok sormuþtum, Her defasýnda, “Bu gâvurdan geldi, Onlar sokmuþ içine.” derdi...
Benim hiç renkli rüyalarým olmadý, Bisikletim de, Ben bayramlarda çokça, Harçlýk da alamazdým, Çocukça ama safçaydý benim aþklarým, Ne zaman birine aþýk olsam, Taliplisi de çoðalýverirdi, Az mý kavga etmiþtim sokak itleriyle, Yenilen nedense yine ben olurdum, O zamanlardan tanýrým maðlubiyeti, Bir de gönül acýsýný, Platonik bir sevdaydý benimkisi, Ama hiçbir zaman politik olmamýþtý...
Derken seksenli yýllara gelindi, Yasaklýydý liderler, Bildim bileli Demirel ile Ecevit küs idiler, Bir o, bir bu sýrayla koltuk deðiþtirdiler, Asýrlar sonra þükür onlar da gittiler...
Her günümüz bir öncekinden daha kötüydü, Babam yine periþan, yine dert yüklüydü, Geçmiþimizi arýyorduk mazi de olsa dünler, Hep düþünürdüm, neredeydi Kanuniler? Nereye gitmiþti Fatihler?
Çocukluðuna tekrar dönmek ister misin? deselerdi, Cevabým her þeye raðmen yine de evet olurdu, Hiç olmazsa o zamanlar domatesler hormonsuz, Ýnsanlar namuslu, sevgiler ölümsüzdü, Þimdi ne aðýz tadý kaldý tadýlacak, Ne sevgi kaldý sonsuza deðin yaþatýlacak, Ýnsanlar riyakâr, sevgiler zahiri, Bana dünümü verin, Bir de babamý, Bugünler sizlerin olsun...
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 18/05/2004-Beylikova-ESKÝÞEHÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.