VATANIM ( SEMAİ )

Aþýðým ben gülistana,
Baðýmdaki gül imrenir.
Tarihimin destanýna,
Haset eden el imrenir.

Bakmayýz hiç yaþa baþa,
Can veririz daða taþa.
Gözümüzden akan yaþa,
Hazar’daki göl imrenir.

Doru beyaz kýsraðýma,
Okla yaya mýzraðýma,
Göklerdeki bayraðýma,
Damarýmda al imrenir.

Ustasýna çýraðýna,
Özleminden firaðýna,
Gönüllerin çeraðýna,
Külhandaki kül imrenir.

Çobanýmýn çakmaðýna,
Gelinimin yaþmaðýna,
Türkü diyen ýrmaðýma,
Coþkun akan sel imrenir

Oðuluma kýzanýma,
Kopuz çalan ozanýma,
Minarede ezanýma,
Kilisede zil imrenir.

Dünü býrak bak ferdaya,
Bülbülde ki ol þeydaya,
Taþkýn’daki bu sevdaya,
Söylemeyen dil imrenir.

NECÝBE TAÞKIN ÇETÝNKAYA

SEMAÝ : Güney Anadolu’da yaþayan Varsak Türkmenleri ’ ne ait halk þairleri tarafýndan çalýnýp söylenen koþmalardýr. Diðer koþmalardan farklýdýr. Farklý bir ezgiyle okunurlar. 4 + 4 duraklý 8’li hece ölçüsüyle yazýlýrlar.
Sosyal Medyada Paylaşın: