Hiç terk etmeyen,
salkým saçak,
üzüm zamanlara daðýtýlmýþ bir sevginin izleri bu.
Þimdi,
tökezlemiþ bir dil altý öfkenin,
yorgun,
kaçamak soluklarý týkanýp kalan boðazýmda.
Nereme dokunsan,
mora çalan sevme arsýzý bir sýzý.
Hangi söz yumaðýna sýðýnmaya kalksam,
karþýmda toz konduramadýðým bir sevda.
Deðdi mi þu vara yoða harcadýðýn savruk suskunluða,
ben yitiyorum.
Çýnar Göle
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.