Sýnaq meydanýný çoxdan keçmiþəm, Sən mənim səbrimlə oynama, fələk. Elə qaynamýþam, elə daþmýþam, Daha qalmayýbdýr səbrimə gərək.
Bir gözüm güləndə, aðlayýr biri, Gecəmin gündüzlə tərs düþüb yeri. Özümə yük edib bu dərdi-səri, Gedirəm hələ ki bu bəxtim yarý.
Dünyanýn nəþəsi kefcil əlində, Dərdini-qəmini duyanlar çəkir. Birinin əlləri durur belində, Biri də büzüþüb qanlý yaþ tökür.
Ortada oynayýb-gülməyə nə var, Bacarsan mənimlə sən də gəl yarýþ. Ömrü yelə verib ölməyə nə var, Ýgidsən bu dərdə gətirsən duruþ. 27.01.2018.
Sosyal Medyada Paylaşın:
eflatun.kesheli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.