İsmin Söylenince

Ýsmin Söylenince

Özleyen gözümde biriken yaþlar,
Ýsmin söylenince akmaya baþlar.
"Zeynep zeynep" diye sayýklayan dil,
Sakýn gerçek sanma, yalandan taþlar.

Ýsmin söylenince çýkan ritimden,
Kâlp heyecanlanýr, çýkar ininden.
Bir vakit ansýzýn girdin kanýma,
Unutmak mümkün mü, çýkmaz bedenden!

Ýsmin söylenince yaðan yaðmurlar,
Daha bir çoþkulu, istekli yaðar.
Kuþlar büyülenir bu güzel sesle,
Güneþ bile sabah sabýrsýz doðar.

Þu bizim Bozdaða ah ne demeli!
Güzel sesle çýnlamak tüm emeli.
Ýsmin söylenince dayanýr mý ki!
Kökünden sarsýlýr saðlam temeli.

Ýsminle þiirler daha bir baþka,
Güfteler onunla gelir ki aþka.
Bense sabah akþam býkmaz beklerim,
Zeynebim yanýmda olsaydýn keþke!

27.01.2017

Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın: