Mikail Dede
Ela Seranad /2
Mikail Dede

Ela Seranad /2


Ela Seranad /2

Bizden evvelce yankılanan melankolik
kuytularda vardı bir İstanbul hikayesi...

Ve kuytu tenhalarda ;
kahkahalar bölüyorken zamanı vakitsiz
sessizce yıldızlar düşerken ıssızlığa
gözler maziye, yeşil maviye tutunurken

Hoyrat kanatlanırken gümüşe çalan
martılar,,
,,rüzgar gamsızca şarkılar söylerken
sis duman içinde nargileler tüterken
romantik kent ışıldayarak değişirken

Ayrılık vaktiyle;
hasret hüznünü dökerken
mehtap şafağa geçerken
şair kristal kadehlerde
kızıl şarap komasında
çelişkilerde erirken

Kızıl manzara boğuk fısıltılar
acı çığlıklar gecenin çiğdeminde
karanlığın ritminde gürlerken
ela gözlere tutun yoksa despot
ruhun düşecek uğultulu araflara

Belki hatırlarsın
belki tanırsın ela gözlerinden
loş yağmur çiseliyorken
damla damla silinirken mazi…



Suskun//

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.