Gün İhanete Işımıştır

körpedir
aðzý süt kokmaktadýr
dumaný üstündedir henüz ayrýlýðýn
gece artýðýdýr elde avuçta kalan
neler olmuþ, ne ipler kopmuþtur geceden
allah bilir!
yabancý bir acýdýr beraber uyanýlan
mahmurdur acý, mahurdur o beste gibi
ama seyrektir
ama sarý
buðday saplarý gibi seyrek ve sarý!
/riyadýr belki
belki rüyadýr/
eski bir intikamdýr belki geceyi güne ekleyen
bir sestir belki, bir melodi
ya da
dilime çevrilmeyi bekleyen bir enstrümandýr ihanet
git/ar’ýma dokunan parmaktýr ya da..
/ýþýmýþtýr gün!

bir baþka gün doðmuþtur cama
’dalarken gece gama’
uykusu kaçmýþtýr uykunun
telafisi yoktur bunun
/ýþýmýþtýr gün!

eyersiz ata binmiþtir gelin
(eðer siz,
ata bindiyseniz eyersiz; bilirsiniz)
__aðlamaktadýr gelin
gitmektedir ama
gidecektir ama
gitmelidir ama...
bilir aþrý aþrý memleketleredir
bilir yüksek yüksek tepeleredir
ve bilir ’uçan da kuþlara malum’dur bu gidiþ!
kuþlardýr ölü ölü yaðan gökten
aðlaktýr
muðlaktýr
mutlaktýr
__muhakkaktýr içli içli aðlamalarý kuþlarýn
’uçan da kuþlara malumdur’ artýk
/ýþýmýþtýr gün

’o kimse’ her kimse;
yoktur o kimse, yoktur hiç kimse
dal kýrýlmadan toplanmýþtýr meyve
yerli yerincedir hayat
keza
ve
ki
bir ateþli gülüþtür küçük bir þehirdeki devlete ait evi yakan
yanmýþtýr ev, soðuktur henüz ateþ
p/is kokusu kalmýþtýr sabaha
þerefsizliðin þerefine sökün etmiþtir gayrý kadehler
yanan yanmýþtýr, ’þerefe’dir artýk;
’yarasýn dostlar’
dostlar vallahi de billahi de yarasýn!
/ýþýmýþtýr gün

oyun zora yeniktir
utancýn rengi eladýr artýk, masumdur kýrmýzý
boþtur uçuþu turnalarýn
boþunadýr açmasý güllerin
nafiledir tesellisi þiirlerin
gerçektir aydýnlýðýn aydýn yüzü...
.
.
ey saçlarýnda gümüþ taþýdýðýný sanan adam
sen ey kendi yaptýðý putu yiyen kadýn
ey þiirle þair arasýnýn kapanmýþ mesafesi
yerle gök arasýnýn kurþuni rengi
ey gün
ey ýþýyan gün
ey kahpe gün
Yalçýn Kaya’lýklarýn sesiyle beni dinle
dinle ve ilet:

-’Anne Bak..! Yine ihanet’

ve
ýþýmýþtýr gün! ...


Sosyal Medyada Paylaşın: