Gözlerinin derinliðinden ötede
Çok daha derinlerindeydi
Duyduðum
Kederin sesi
Suretten aslýna inerken
Kör bir yýlkýnýn terkisinde
Sýrattan geçiyordu
Uzun boylu düþlerim
Birazý cehennemine düþüyordu
Birazýný cennetine kabul ediyordun
Ve ben dönüp
Hiç bir düþün
Sorgusuna bakmýyordum
Üstümdeyken
Ýki yakanýn da gölgesi
Yananda bendim
Ýkrarýna girende
O zaman
Yýkayýp cemalinde yüreðimin kirini
Göðsünde tavafa duruyordum
Sonra
Dönüp yüzümü
Rüzgarý tükenmiþ bir semazene
Can oluyordum!
Ki; ben
Düþtüðüm bütün çukurlarýnda
Sana ölüp
Yeniden sende doðuyordum
Tövbesizken aþk!..
Taylan KOÇ