BEKLİYORUZ
Bekliyoruz seni yiðit Mehmedim,
Düþmanýn belini kýrmadan gelme.
Milletin balasý kalmasýn yetim,
Hainle hesabý görmeden gelme.
Evinden yurdundan sürgün olanlar,
Senden imdat bekler sessiz yýðýnlar.
Yollarýna adanmýþken kurbanlar,
Ýtin defterini dürmeden gelme.
Gönüllerde sevgin dillerde dua,
Sana emanettir bu kutlu dava.
Ya Allah diyerek kollarý sýva,
Kalleþleri yere sermeden gelme.
Burda yollarýný bekleyen kadar,
Unutma orda da bekleyenin var.
Ýnlerine girseler de alçaklar,
Alnýnýn çatýndan vurmadan gelme.
Mazlumlar bilirler Yunus sözünü.
Zalimlerde görsün Yavuz yüzünü,
Sona ersin gariplerin hüzünü,
Sakýn, yarasýný sarmadan gelme.
Þehitlik makamý en yüce kürsü,
Duacýdýr sana Ýzmiri Karsý.
Ýnsaným diyene insanlýk dersi,
Ne olursa olsun vermeden gelme.
Orta Doðu coðrafyasý kan gölü,
Þu Ýslam Alemi yaþayan ölü.
Barýþý tesis et kardeþlik gülü,
Vahdet goncasýný dermeden gelme.
Narasýyla koparýrken velvele
Ecdadýn nam saldý yedi düvele.
Ezilenler ile verip elele,
Kardeþlik harcýný karmadan gelme.
Ta Bilge Kaandan bu güne kadar,
Adalet timsali bu ulu çýnar.
Kýzýl elma Türkün ülküsinde var,
Afrine otaðý kurmadan gelme.
Afrinden aþaðý in Medineye,
Muþtular götür o kutlu nebiye.
Ýhlas ile fatihayý hediye,
Okuyup bir selam vermeden gelme.
Tarih senle þeref bulur Mehmedim,
Bastýðýn yer yurdun olur Mehmedim.
Dönsen bile izin kalýr Mehmedim,
Her yere Türk mührü vurmadan gelme.
Sosyal Medyada Paylaşın:
TÜRKİSTANLI ALİ KARACA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.