Uykuya her dalýþýmda, Bir kâbus misali, Bitiveren sensin yaný baþýmda, Geceler boyunca, Girmeyesin düþlerime diye, Gözlerime mil çekesim geliyor…
Ne gece olsun, ne güneþ doðsun, Ýstemem kâbus dolu rüyalarý, Can çekiþtiðim görülmesin diye, Ölmeden mezara giresim geliyor…
Güneþin her doðuþunda, Güne inat can çekiþen ben, Dipsiz bir kuyunun dibinde, Cehennemi yaþayan yine ben, Yandýðým görülmesin diye, Bedenime set çekesim geliyor…
Uykularým bölük pörçük, Ruhum bin bir parçadýr þimdi, Her bir parçamý yerlerden toplayýp, Baþýmý taþlara vurasým geliyor…
Her yer zifiri karanlýk, Nereye kayboldu güneþ? Nerden çýktý bu sallantý? Yoksa kýyamet mi kopuyor? Etlerim lime lime, ruhum azapta, Allahým! Allahým! Bana neler oluyor?
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 10 Mayýs 2007-Beylikova/ESKÝÞEHÝR
kâbus: sýkýntý, korku veren bölük pörçük: bütünlüðü olmayan, parça parça.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.