Hocam! Yaþamana bak, herkes çalýp çýrpýyor
Namusluyum diyenler buna hep göz kýrpýyor
Sokakta kim tanýr seni, kim selam verir sana
Toplum için hayatý niye atasýn arkana
Can hocam! Burasý torpilin ana vataný
Ýnan çok nadir gördüm helal lokma yutaný
Mustafa hocam, ömür þimdi ziyan içinde
Ne iþimiz vardý ki ilim için ta Çin’de
Beðendiremezsin kendini olsan da alim
Ýnsanlar hakikaten cahil ve de çok zalim
Hiç kimse çok okudun diye de gönül vermez
Ömrünü versen devlet yine bir ödül vermez
Hakiki öðretmendir, dostum Mustafa Tarhan
Gördüm, tam bir ummandýr ondaki ilm u irfan
Ne yazýk ki deðerin yok, okulda, sokakta
Boþa kitap taþýdýk, koltukta ve kucakta
Öðretmenlikmiþ ha alýn baþýnýza çalýn
Günü gelince deriz onlara hoþça kalýn
.....
Öldüðümde bir satýr, yazmayacak yazara
Karanfiller koyamam gidip de ta mezara