seni kendimle toplayýp
sensizliði çýkarýnca içimden
mutluluða eþit oluyor bu denklem
sonra zamaný
eþit aralýklarla geleceðe bölüp
an’larý güzel olacak anýlarla çarpýnca bi güzel
aþk / zaman grafiðinde ivmeli bir eðim çýkýyor karþýma
kalemi parmaklarým arasýnda evirip çeviriken
hani daha da nasýl çoðaltýrým diye mutluluðu
köþesiz çember çiziyorum ikimize
sonra en üstten çekiyorum aþaðýya
böylelikle altý sivriliyor
kalbe benzeyen bu þeklin iki yakasýna
adýmýzýn baþ harfini yazýp
pastel boyayla boyuyorum kýrmýzýya
çok güzel oluyor
çok güzel görünen bu olmuþluðu
kalbimin duvarýna çiviliyorum
adýnla baþladýðým her iþ
aþk ile devam edip
adýmla biten bitimsiz bir mutluluða evriliyor
ve sayende hiç sevmediðim matematiðe ýsýnýyorum sevgilim
þimdi sýra üçgenlere geldi
bilhassa ikizkenar üçgene
sadece açýlarda zorlanýyorum
yardýmýn gerekebilir
ama ne diye sorma sakýn
sevgilim
sevgilim
kulaðýný getir.. :)