Hasret duydum maziye, ürkek baktým yarýna. Sandým kör kuyularda beni boðacak zaman. Yýllar geçtik ten sonra uðradým diyarýna. Her þey öyle deðiþmiþ; hatýralar toz, duman. Dostlarýmdan ayýrdý insafsýz zalim yollar. Çaðýrsam gelir mi ki, gençliðimdeki yýllar.
Yýllar su gibi akmýþ, yeni vardým farkýna. Yüzümde ince çizgi, saçlarýmda beyazlar. Zaman canavarýnýn kapýlmýþým çarkýna. Hazana döndüm þimdi, nerede kaldý yazlar. Benliðimden ayýrdý insafsýz zalim yollar. Yalvarsam gelir mi ki, gençliðimdeki yýllar.
Bu meçhule giden yol, bilmem nereye çýkar? Gidenler gidiyor da, geleni gören var mý? Bu meçhulün sonunda karþýmýza ne çýkar? Þu kýsacýk hayatta huzura eren var mý? Sevdiðimden ayýrdý insafsýz zalim yollar. Aðlasam gelir mi ki, gençliðimdeki yýllar.
Yollarýmýn üstünde ne han kalmýþ, ne saray. Sersefil olmuþ herkes, bir tarafa daðýlmýþ. Zifiri bir karanlýk; ne güneþ var, ne de ay. Sanki bütün kainat üst üstüne yýðýlmýþ. Her þeyimden ayýrdý insafsýz zalim yollar. Beklesem gelir mi ki, gençliðimdeki yýllar.
Her yolcunun bir yolu, her yolun bir sonu var. Verilen bunca emek, vuslata ermek için. Duygulu insanlarda kalbin buruk yaný var. Çekilen bunca çile bir gönle girmek için. Hayalimden ayýrdý insafsýz zalim yollar. Söylesem gelir mi ki, gençliðimdeki yýllar.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.