SEVMEK Mİ ZOR BE AZİZİM

- Sevmek mi?

Zor be kardeþim!

Dikeni tutarcasýna çýplak ellerinle, ateþi ya da....

Kýþ günü buzlu suda yüzercesine...

Kanarcasýna, yanarcasýna, boðulurcasýna...

Boyun damarlarýný patlatýrcasýna...

Gözlerini aðlamaktan köreltircesine...

Kalbini özlemekten çürütürcesine...

Üstünü baþýný paralarcasýna...

Ýçini parçalarcasýna...

Yüreðim kaç pare olmuþtur?

Bilen var mýdýr sahiden?

Kaç yare açýlmýþtýr yüreðinde, gören var mýdýr?

-Sevmek mi?

Zor be dostum!

Her yüreðin harcý deðil.

Taþ olmak lazým gelir bazen.

Kör olmak icap eder, saðýr ya da...

Hele bir de suskunluk girdi mi iþin içine!

Vay haline...

Düþünsene aðzýna kadar onunla dolusun ama konuþamýyorsun.

Gözlerin ondan baþkasýný görmüyor, ama onunla görüþemiyorsun.

Onun seni bahara erdiren sesini duyamýyorsun.

Elerini tutamýyorsun.

Gözlerinin içine bakamýyorsun.

- Sevmek mi?

Ölmek desene þuna arkadaþým!

Can çýkýyor resmen.

Hasret idam fermanýn oluyor.

Ýnsafýna kalmýþsýn onun artýk.

Lütfedip ararsa seni;

Zahmete girip sorarsa,

Aklýna düþüp görürse ne âlâ?

Sen her gece ölmeye yatarsýn.

Her sabah ölmeye uyanýrsýn.

Rabbim hiçbir yüreðe beklemeyi koymasýn saatlerce...

Ýþkence basbayaðý...

- Sevmek mi?

Yaþarken ölmek desene þuna azizim!

Yaþarken gömülmek...

Çürümek.
Sosyal Medyada Paylaşın: