Bugün mutlu bir gün olsun
Bak gökyüzü masmavi
Hava günlük güneþlik
Acýlar kederler
Soygun, vurgun, sapýklýk
Adaletsizlik, faþizan baský
Bunca zulüm çarpýklýk
Yeter artýk bir son bulsun!
Aðlamasýn anneler
Üzülmesin babalar
Yüzü gülsün bebelerin
Ne yobazlýk ne kalleþlik;
Yaþasýn barýþ demokrasi
Sosyal adalet, kardeþlik!..
Gök mavi, yer mavi
Hava günlük güneþlik
Ýçimiz dýþýmýz bir
Ekinler göðersin
Bir tohum
Bin baþak versin!
Sofralar kurulsun
Etli, sütlü, tatlý bol
Sevgi bereketiyle
Karný doysun milletin,
Herkes gibi mutlu ol
Gönüller masmavi olsun!..
Þaban AKTAÞ
20.01.2018 - 12.08
Görsel: Deðerli dostum, Ýbrahim Cingiz
tarafýndan bana gönderildi
Ben de yanýt olarak
MAVÝ DÜNYA’yý yazdým...
DÖNÜÞÜM
Mutlak olan âlim evren muhakkak
Kendi düzenini kendi döndürür
Bir yaný kapkara, bir yan apappak
Kendisi yakar da kendi söndürür
Evren akýl vermiþ cahil kuluna
’’Oku!’’ demiþ beni, git okuluna
Ýlk emir o denmiþ Hak resuluna
Hak diyen gönüller O’nu y/andýrýr
Oku sen de öðren, ne imiþ evren
En yakýn, en uzak Hak’tandýr çevren
Ezelinden böyle döner bu devran
Felektir çarkýný kendi döndürür
Feleðin her iþi doðru mu doðru
Güneþi vaktinde doðdu mu doðdu
Yanlýþý nefeste boðdu mu boðdu
Ýsterse altýný üste döndürür
Aþk ile erdim ben Hak’kýn sýrrýna
Uzandým göklerin son sýnýrýna
Yanýp da tutuþtum O’nun nuruna
Aktaþ’ý aþk ile evren döndürür
Þaban Aktaþ
20.11.2018 - 17.22
SÖZ MÜ YETER GÜLÜM GÜZEL YÜZÜNE?!
Söz mü yeter gülüm güzel yüzüne
Gözümün ferisin, gönlümün nuru
Suçun yok düþsem de aþkýn közüne
Sözünün erisin, özün dupduru
Sevsem de senden çok, seni düþündüm
Sensiz yürek Sahra, çöle taþýndým
Savruldum kum gibi, yelde aþýndým
Gözüm serap görür, gönlüm kupkuru
Gözüm ýslanýrsa güle çiy düþer
Susayan gönüller aþk ile piþer
Aþkýn ateþinden sana da düþer
Üflenirken sensiz kýyamet Sur’u
Sen beni ateþten ateþe attý
Gözün güneþ oldu, içime battýn
Tek tek yýldýzlarý gözünde yaktýn
Kad’rinde gece ay yüzünün nuru
Þaban AKTAÞ
19.01.2018 -15.18
ADIM GEÇÝYOR
adýmlar geçiyor;
nerede güzel çiçek
derede çaðlayan su
dað baþýnda duman
renkâhenk güzellik
sürüsüyle çoban
yanýk bir kaval sesi
koyunu kuzusu;
oradan iþte
ben geçiyorum...
adýmlar geçiyor;
çalý dibinde
topraðýn buðusu
düþlerim sevecen
sevgi dolu
ilkbahar muþtusu
heyecan küpü
yelde uçan gölgesi
oradan iþte
ben geçiyorum
adýmlar geçiyor
sýnýrlarýnda
gece ile gündüzün
üç altýn elma kopardým
birisi sana
biri bana
bir de
ölümsüzlük uðruna,
güneþin doðup
battýðý yerden
oradan iþte
ben geçiyorum
adýmlar geçiyor
sarý saçlý
mavi gözlü çocuk
esmer, kara boncuk
ellerinde oyuncaklar
pamuk helva
eriyip akan
bir külâh dondurma
gülüþü çikulata
dile aðýz tadý
gül yüzlü tomurcuk
neþe sevinç coþku
oradan iþte
ben geçiyorum
adýmlar geçiyor
düþe masal
masala düþ karýþýyor
üzüm üzüme bakýyor
gözüm gözüne
vakit gece yarýsý
ay geçiyor geceden
bakýyoruz sen ve ben
iki ayrý pencereden
oradan iþte
ben geçiyorum
adým geçiyor
evvel zaman içinde
kalbur saman içinde
bir varmýþ bir yokmuþ
bir Aktaþ varmýþ
baþucunda dikili
bir gül aðacý
bir de taþ kalmýþ
oradan iþte
ben geçiyorum
bir adým daha;
geçemiyorum...
Þaban AKTAÞ
20.01.2017- 21.37