BİR GÜN...
Kan ve gözyaþýyla kurulan bina,
Zalimin üstüne çökecek bir gün...
Dünyada cehennem olmasa bile,
Mazlum ah ateþi yakacak bir gün...
Mazlum çýðlýklarý viranelerde,
Hakkýn gür sesiyle dinecek bir gün...
Yarasa sesleri ,kanlý geceler,
Kutlu þafaklar’ la sönecek bir gün...
Yurdundan ayrýlan yiðit yavrular,
Dönüp sýlasýna gelecek bir gün...
Demirden olsa da zulmün pençesi
Hakkýn yýlmaz kolu vuracak bir gün...
Umut daðlarýna kementler attým,
Elbet meyvesini verecek bir gün...
Gülen sabahlara hasret yurdumda ,
Aðlayan gönüller gülecek bir gün...
Bu aziz milletin öksüz sinesi,
Dostu ve düþmaný bilecek bir gün...
Adanmýþ yürekler tutup sancaðý,
En yüksek zirveye dikecek bir gün...
Hep mazlum aðladý ,hep mazlum yandý;
Zalimde gözyaþý dökecek bir gün...
Aðlayan yurdumun seherlerinde,
Muþtulu þafaklar sökecek bir gün...
Milletin horlanan yüce gönlüne,
Yiðitler vefayý ekecek bir gün...
Zalimin cevherden olsa da tahtý,
Kum tanesi gibi inecek bir gün....
Ýnan yetiþiyor kutlu fidanlar,
Zulmün tepesine binecek bir gün...
Musa DOÐRUER(Teslimi)
05 Ekim 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.