atýmýn eyerini ayarlarken ben göðün maviye boyandýðý bir gündü öyle neþeliydik ki köþeyi dönen bir çeþmenin üzerine çýkýp dörtnala altýndan bulutlarýn koþmuþtuk bir zamanlar
dedim ki adaþýma sen; kendini þimdiden öldü bil! belki yaþamak düþer bahtýmýza bir de bakmýþsýn kimbilir?
dedim ki adaþýma durma! kendini bir tüfeðin alnýna niþanla bugün! korkulardan arýnýp ölümüne ölümüne atlarýn üzerinden dörtnala
dedim ki adaþýma bugün aradýðýmýz gazamýz olsun! meraklanma sen bize mi kaldý karar vermek? bahtýmýzda ne varsa; oh ne âlâ!
sizin anlayacaðýnýz o günden sonra ardýmýza hiç bakmadýk gözümüzde ne bir yaþ ne bir ah, genç yaþta öldük bizden geçti gerisini onlar düþünsün; oh ne âlâ!
selamün aleyküm! ve aleyküm selam! haydi bakalým!
13.03.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.