Þehrin içinde þehirden uzak, Bir dað evi gibiyim seninle. Aþk bahçemde salkým salkým meyveler. Baþýmda kavak yelleri, Tatlý bir sarhoþluk var içimde. Bir þiir gibi akýyor dere. Maviye çalýyor gün. Taze demlenmiþ bir çay. Ýþte saadet.
Ne geçmiþin ýstýraplý yâdý, Ne yarýnýn ne getireceði kaygýsý… Taze biçilmiþ ot kokusu çalýyor burnuma. Mutlu yazlardan kalma bir hava. Güneþin toprakla buluþmasý. Aðaçlar, çimenler, Ve daha adýný bilmediðim bitkilerde pür neþe. Neresinden bakarsan bak, Ýþte gerçek cömertliðiyle tabiat…
Aþk var birde. En karanlýk geceleri bile aydýnlatan. Siyahlar giyinmiþ asumana gelinlik giydiren. Ýnsana yaþama þevki veren sýmsýcak bir aþk. Ýþte gönüllerdeki mesut hal daha ne olsun…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.