Sen Gidersen...

sen gidersen...
gün dolanýr, zifiri bir gece olur
buz tutar düþlerim zemherilerde
acýlar oðul verir feryat figan...

sen gidersen...
bir tel kopar yüreðimden
yarýda kalýr içli þarkýlar
nefesim kesilir tenhalarda

sen gidersen...
kuþlar gider, aþiyan daðýlýr
piþmanlýklar yuvalanýr gönlümde
güneþ çekilir masmavi göðümden

sen gidersen...
rahmet yaðmaz üzerimize
bulutlar keser selâmýný
gönül coðrafyam çöle döner

sen gidersen...
yüreðim de peþinden gider usulca
can kýrýklarý cam kýrýklarýna karýþýr
bir mâzi yaðmalanýr pervasýzca

sen gidersen...
boynum bükülür bir yetim misali
aynalar tuz buz olur hasretinden
yüreðimden izin, sýrlý camdan yüzün gider

sen gidersen...
baykuþlar tüner gönlümün saçaklarýna
kan çanaðýna döner kahverengi gözlerim
nehirler boþalýr kirpiklerimden

sen gidersen...
bedenimden can, yüreðimden heyecan gider
bir mum(yay)a dönüþür býraktýðýn enkaz
kekemeliðim tutar, adýný söyleyemem

sen gidersen...
bahar gider, karakýþlar bastýrýr
buz tutar elifbanýn ateþin hurufatý
kalem elimden, kelâm dilimden düþer

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: