ÇAM AÐACI VE SEN Çamlarýn reçine kokularý, Uzanýrken gök yüzüne. Filiz vermez ya gövdesi, Kozalaklar dolusu tohum Düþer topraða. Baþ verince Çam filizi, Selama durur gök yüzünün efendisi. Esmer tenli kavruk, Avkýya benzese de yüzün, Dalýmda kozalaðýmsýn. Topraðýnda baþ verir oðul kýz, Sen ki toprak ana, Filizin olmasa da Tohumunla çoðalan, Çamlar gibi çürüyen Büyük insansýn.
Eyüp Uysal 16.01.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
eyüp uysal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.