Vadideki Işık

Vadideki Iþýk

kaç bahar geçti aradan
kaç zemheri soðuklarý sindi bedenime
kaç zifiri akþamlarý doðdu yüreðime
kaç yýldýz söndü mehtaplý gecelerimde
kaç kadeh kýzýlcýk þerbeti dokundu dudaðýma

sen, maviye çalan yüreðimin neþvesi
sen, doruklardaki yalnýzlýðýmýn biricik sýrdaþý
sen, hazanýmda güller açan nevbahar
sen, vahalarýmýn alevini kesen aðaç gölgesi
sen, ufkumdaki hür maviliklerin doðan güneþi

vurgun yemiþ mazilerimde kalmýþým
koynumda sakladýðým senli neþeler
gitmeler ve yüreðime çöken karanlýk geceler
teker teker kayan yýldýzlar, sinemdeki hüznüm
ve koskoca dünyada yapayalnýz kalan ben

gecenin son deminde
göz kapaklarýma inen yorgunluðum
yenilmeden kalýrsam bu yüke
tan vakti tutamazsam eðer gözlerimi
rüyalarýma davetlisin gelir misin?

ey! yüreðimdeki naðmelerde çalan musiki
ey! terennüm eden mýsralardaki beste
ey! gül yüzlü, gül dudaklý, gamzeli ve sürmeli
seni çaðýrýnca gel!
gel!
…
nolursun gel emi!

Ýlkay Coþkun
14.05.2002
Sosyal Medyada Paylaşın: