Ayak

Saymadým,
Kaç yorgunluk birikti sýrtýmda da
Yazmadým ayak üstü
yaþanan bir aþkýn öznesini satýrlarýma.
Aðýr geldim,
Yorgun düþtüm kalbime.
Döküldü göðsünden ah diye bir ses.
Tövbelerime karýþtý yaðan yaðmur.
Soyunurken
bütün çýplaklýðýný üstüne gece
Susmaya vaktim yoktu.
Ve yorgun ayaklarýmla cam kýrýklarýna bastým.
Ellerimde bir yýðýn keþkelerle
Kapýna geldim.
Zahir!
Tövbe ettim.
Bir daha böyle seversem
En derin acýlarýnla yak beni.
Cehenneme küllerim kalsýn...


Özge Özgen



Sosyal Medyada Paylaşın: