Antalya Şehrengizi

Tünek Tepesi’nden bak, bayram etsin gözlerin
Ýlmek ilmek çözülsün düne dair gizlerin
Þairin nazarýnda dile gelsin Antalya!...
Köprülü Kanyonu’nda güle gelsin Antalya!...
Akdeniz’in incisi, bir dünya kentidir o!...
Hiçbir þehre benzemez yalnýzca kendidir o!...

Kaleiçi’nde zaman girift bir bilmecedir
Hasret Muratpaþa’da ateþin bir hecedir
Hayal içre yüzerken güneþ öper camlarý
Tadýna doyum olmaz Akdeniz akþamlarý
Güneþ tebessüm eder Beydaðlarýna karþý
Günün ilk ýþýðýyla ayaða kalkar çarþý

Akþam keyif çayýnda efkâr deme karýþýr
Bugünün Antalya’sý mâzisiyle barýþýr
Hasretin yangýnýnda yanar kadim resimler
Ýdrakin aynasýndan geçer bütün isimler
Toroslarýn gülüdür, tarihî çýnardýr o!...
Yeryüzü cennetidir, duru bir pýnardýr o!...

Efkârlý bir türküdür, dilimdeki ezgidir
Ýzini iz eyledim, alnýmdaki yazgýdýr
Güzellik gören gözde, bakýþýnda saklýdýr
Emsalsiz güzelliði nakýþýnda saklýdýr
Karanlýk gecelerde çýramýzý yakandýr
Muhabbet çeþmesidir, içimize akandýr

Eser bir munis rüzgâr huzur iklimlerinden
Gökkuþaðý gülümser Barak kilimlerinden
Yüreðimize deðer Muratpaþa’da ezan
Tükeniþin remzidir Tekirova’da hazan
Perge canlý bir tarih, uykuya yatmýþ zaman
Hüzün fýrtýnalarý, yaman esiyor yaman

Ayýn þavký düþünce karanlýk gecelere
Sana duyduðum sevgi sýðar mý hecelere?
Bir dünya cennetisin, Ýrem’i andýrýrsýn
Uzaðýna düþeni hasretle yandýrýrsýn
Koylarýn masmavidir, berraktýr denizlerin
Gönüllerden silinmez býraktýðýn izlerin

Olympos kadim þehir, tarih bize gülümser
Mâzimize götürür burda bizi her eser…
Ülkemin gözbebeði, canýmdan özge cansýn
Diriliþ muþtususun, tükenmez heyecansýn
Dolup taþar dört mevsim ören yerlerin senin
Sýmsýcaktýr güneþi gören yerlerin senin

Kaleiçi’nde her gün tarihin nabzý atar
Akdeniz’in mavisi, hayata hayat katar
Saat Kulesi’nde ân, mâziye akar durur
Bir alevdir Aspendos, hasreti yakar durur
Gönül göðümde hilâl, Akdeniz’in kýzýsýn
Hasretin koyu demi, ebedî bir sýzýsýn

Mâziden izler taþýr Alanya’nýn kalesi
Zifiri gecelere düþer ay’ýn þulesi
Dünyalara deðiþmem topraðýný, taþýný
Mevlâm öne eðmesin göðe deðen baþýný
Akdeniz’in yýldýzý, aydan arýdýr yüzün
Geceler cývýl cývýl, bir baþkadýr gündüzün

Gönlüme düþen cemre, ey Akdeniz güzeli!...
Muhabbetim daimdir, ebedî ve ezeli…
Ceddimden yadigârdýr her bir taþýn, topraðýn
Kökle bütünleþmiþtir çýnardaki yapraðýn
Etle týrnak misali; yurdum, yuvamsýn benim
Çöllerde yitirdiðim özge Leylâ’msýn benim

Huzur için baþka bir mekân aramam asla
Kepez ruh ikizimdir, ayrý duramam asla
Burcu burcu kokarsýn, sevdamýn adý þehir!...
Yaný baþýnda olmak, gönlün muradý þehir!...
Mavi yolculuklarda ciðerler bayram eder
Kekova’yý bir görsen, yürekte kalmaz keder

Gece, ay ýþýðýyla daðýlýr karanlýklar
Bir ömür unutulmaz Lara’da yârânlýklar
O eþsiz endamýnla büyülersin gözleri
Her derdin ilacýdýr, zaman çözer gizleri
Medeniyet beþiði, son sýðýnaðým, dalya!..
Þehrengizler güzeli,mavi gözlü Antalya!...

Yeni günü müjdeler, ufkunda batan güneþ
Vuslatýna göz kýrpar içimizde kor ateþ
Halay çeksin güzeller, raks etsin leyl ü nehâr
Zemherinin ardýndan gelsin gül yüzlü bahar
Güzellik uykusunda yarým kalmasýn rüyan!...
Çok uyumak gaflettir, uyan ey þehir uyan!..

Vuslatýn eþiðinde baðrýma bastýðýmsýn
Hicran ateþlerinde baruttan yastýðýmsýn
Dünyalarý verseler vermez seni bu deli!...
Hasret nöbetindeyim Pamfilya’dan gideli
Canýmdan içre cansýn, sol yanýmda atansýn
Bayraðýn gölgesinde yekpare bir vatansýn

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: