ÖLÜM KOKUYOR ELLERİN

Ve sen…
Namluya tutunduðun elini
Ayrý koy þu mezara
Tetik düþürdüðün kâbuslarýný
Býrak dað baþlarýna

Çýk þu çatýþmanýn orta yerinden
Kucaðýna düþen her serçe
Bir hesap,
Bir öç bekler…

Kurnanýn baþýnda avuçlarým
Sana bu zemzem suyu
Bakýþýndan yýkayalým diye
Ölümün pususunu

Kýrmýzý tokalarýmý vereyim
Ve kiraz bahçeli çocukluðumu
Üþüme
Isýn çamurun orta yerinde
Düþtüðün pusu
Ölüm uykusu
Gitme

Gönüllü oluþundan
Ucuz kahramanlýðýn
Sen, sen ol
Sakýn...
Vurulmadan ölme

Ne beni sev o ellerinle
Ne bekle sevilmeyi
Baþýný koyduðun yastýk
Elin...

Elin evinde
Sevdiðin…
Gecelerimizi çektiler dara
Þimdimiz yok bizim
Gittiðinden beri
Ölüme eþlik ederiz
Sevgilim…



............ASRAN
Sosyal Medyada Paylaşın: