Lacivert bir deniz ve saldýrgan ve hýþýrdayan dalga köpükleri týrmalýyor i mgemde mavi düþleri
bir hamle daha daha bir hamle yapmak ve tekrar tekrar saldýrmak için çekiliyor geri
hava kararmak üzere uçuþan birkaç martý belki de ölümün habercisi
karþý kýyýda bir deniz feneri yanýp yanýp sönerken cýlýz ýþýklarý ürpertiyor içimi
iyi ki arkamý yasladýðým koca bir kaya var önümde uzayýp giden ufuk çizgisi arkasýnda batan güneþ adeta cennet misali
hay aksi yine kasvet çöktü gökyüzünden hüzün yaðacak gibi az önce baþýmýn üstünde dolaþan bulutlar aniden karardý dalgalar da dindi kainat ölüm sessizliðine büründü martýlar çýðlýk çýðlýða sus diyor
ve Tanrý adeta bir maestro deniz gök ve ufuk çizgisi evrenin en güzel senfonisi
deniz ufuk çizgisi arkasýnda söndürür söndürmez yanan güneþi bulutlar ardýndan belirdi bir aceleci yýldýz hele Türk’ün vazgeçilmez hilal’i yok mu etmeye baþladý dalgalarla dans özlemden olsa gerek duygulandým bir an
o an yanaklarýmda hissettiðim birkaç damla yaþ sýzarak karýþtý dalgalara
sinsice esen o rüzgâra ne demeli
yaðmur mu yaðýyordu yoksa deniz mi kamçýlýyordu kayalýklarý bilemedim ne fark eder ki zaten yanaklarýmý ýslatan ha yaðmur damlasý ha rüzgarýn dalgalardan kaçýrdýðý katre ýslanýyorum ya sana ýslaklýðým gibi
iyi ki sýrtýmý yasladýðým sen gibi bir kaya var
düþledim düþleyeli i mgemde dolaþan senleri yokluyorum herzaman olduðu gibi þimdi uzaklarda ne yapýyor nasýl yaþýyor mutlumudur diye yarým asra yakýndýr hep sorguluyorum zaten ve kulaðým çýnlýyor bazen
ardý arkasý kesilmeyen bir uðultu gaipten bir ses “yeterince ýslandýn býrak bu ütopik düþleri hadi i mgene geri dön” diyor
aldýrmadan kulak çýnlamalarýna eþlik ediyorum rüzgârýn ýslýðýna ve bir aðýt yakýyorum ki dayanamýyor deniz kabararak dalgalarý dövüyor güvenerek sýrtýmý yasladýðým kayalýklarý
iyi ki martýlar gitmiþ en azýndan görmedi benim bu miskin halimi
hilal’im de yorgun etmiyor dalgalarla dans yoksa i mgemde sancak mý düþtü o aceleci yýldýz tam da uzatmýþtým dilekler tutmak için elimi öyle bir kayýp gitti ki avuçlarýmdan sanki musallat olacakmýþým gibi
eyvah geceyi ne çabuk tüketmiþim geçip giden zaman nasýl da etkilemiþ kaderimi
az sonra güneþ tekrar doðduðunda ben yeni bir hayata baþlamýþ gibi seni unutmaya çalýþacaðým
bilirsin seni hissetmek nasýlsýn kiminlesin mutlu musun diye seni düþünmek gündelik alýþkanlýklarýmýn sadece bir parçasý
elbette dahasý var geceler boyu seni düþlerken kirpik diplerim de yanýyor bazen bak þimdi de yanmaya baþladý uykum geldi galiba
ne senden kaçmak mý asla yok yok, onu demek istemedim henüz doymadým doyamadým ki senli düþlere
yani demem o ki baþ ucumda duran sensiz bir yaþamýn ne zaman farkýna vardým iþte o zaman kendime küfrettim kendimi ayýpladým ve ahdettim yemin ettim hayatýmýn kalan kýsmýný sana adayacaðým ya da sensiz ölümün bir yolunu bulacaðým
þimdi gitmeliyim artýk hava iyice aydýnlandý gece boyu sahilde üstüm baþým sen içinde kaldý aðýr adýmlarla döneyim sensizlikle örülü dört duvar arasýna
þansým varsa yolda karþýlaþýrým belki eczacý þair Sami’yle muhasebeci Cumhur’la ya da birkaç adam gibi sevmesini bilenle
ola ki sevmesini bilmeyen samimiyetsiz biri çýkar karþýma var ya lanetler yaðdýrarak gökyüzünden dönerim az önce ayrýldýðým düþlere ve baþlarým kaldýðým yerden hayaller kurmaya
öf be amma da sýktý iç hesaplaþmalarýn sanki derdini dalgalar anlayacak da derman bulacak
hadi kalk kalk da bir an önce cehennemine git zaten gece boyu sahilde yanaklarýndan iyotlar sýzdý yalnýzlýða kirpik diplerin alev alev yanmakta git de gömül yastýðýna
sahilde kurduðun bütün hayalleri þifreleyip iç huzuruyla koca bir çoklukta yalnýz öl!
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.