Amasya Güzellemesi
Gerdanlýk misali, o ak boynunda
Yorgun Yeþilýrmak akar Amasya…
Sokaklar mâziyi saklar koynunda
Efkârlý gözlerle bakar Amasya…
Saat Kulesi’nde buz tutar zaman
Ferhat, Þirin’ine eyler mi güman?
Harþena Daðý’ný kaplar bir duman
Þimþek olup gökte çakar Amasya…
‘Þehzadeler Þehri’ derler adýna
Fatihler, Yavuzlar düþer yâdýna
Ey yedinci þehir, er muradýna!...
Sana pek yakýþýr vakar Amasya…
Akdað Tepesi’nden indim düzüne
Bugünü baðladým dünün izine
Ferhat âþýk olmuþ þehla gözüne
Þirin, yüreðini yakar Amasya…
Kaya Mezarlarý dünden yadigâr
Gurbetin kahrýna dermansýn ey yâr!...
Ýrem’i andýrýr bu kutlu diyar
Gölgemi peþine takar Amasya…
Seher vakti güneþ düþerken daða
Borabay Gölü’nde cömerttir doða
Koþar da balýklar oltaya, aða
Yýldýzlarý döker sakar Amasya…
Þehrengiz güzeli, cennetimsin sen!
Aklým savuþunca cinnetimsin sen!
Hakk’a karþý þükrüm, minnetimsin sen!
Ruhumda demlenir efkâr Amasya…
Umut devþirilir þafak sökerken…
Toprak bayram eder yaðmur dökerken…
Aðýtlar, yasýndan boyun bükerken…
Hüzün yaftasýndan býkar Amasya…
Topraðýnda meskûn, insanýn hasý
Türküyle silinir yüreðin pasý
Kýrmýzý yanaklý misket elmasý
Engelleri bir bir yýkar Amasya…
Gümüþlü Cami’de ezan okunur
Ferhat, yol vermeyen daðdan yakýnýr
Bu ayrýlýk gayrý cana dokunur
Hasret gömleðini çýkar Amasya…
Maziden iz taþýr Þehzade Yolu
Her nereye baksan tarihle dolu
Þanlý geçmiþidir kanadý, kolu
Kem sözleri aðza týkar Amasya…
Künç Köprü’de durup geçmiþe daldým
Yarýnýn hýzýný mâziden aldým
Hatýralarýmla baþ baþa kaldým
Gün gelir canýný sýkar Amasya…
Senden uzaklarda asýrdýr günler
Gurbetin hüznüne yaslanýr dünler
Adýný çaðýrsam Harþena ünler
Bahçende laleler kokar Amasya…
Sözler vasfedemez gül cemalini
Deðiþmem bir þeye dost kemalini
Anlatamaz kalem vakur hâlini
Bizi renkten renge sokar Amasya…
Karanlýk geceye dolunay iner
Bahçene güllerin kokusu siner
Hasrete banýlmýþ gözyaþý diner
Üzerine efkâr çöker Amasya…
Hazeran Konak’ta fenerler yanar
Ferhat’ýn küllenen yarasý kanar
Türk’ün baþbuðunu, Ata’yý anar
Sel gibi gözyaþý döker Amasya…
Yeþilýrmak nehri hýrçýn akýyor
Harþena Daðlarý þehre bakýyor
Caddesi, sokaðý tarih kokuyor
Gün doðunca þafak söker Amasya…
Ferhat, daðlarýný delip de geçti
Bahçelerde güller, laleler açtý
Kefensiz yatanlar suyundan içti
Hakk’a karþý boyun büker Amasya…
M.NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.