BİZ ÇOCUKTUK
Arkamýzda altý boþ bir dað vardý;
Güveniyorduk Ona, çocuk yanýmýzla
Bilmiyorduk altýný, ardýný
Küçücük ellerimizle papatyalar topluyorduk
Biz saklambaç oynuyorduk,
Sýrtýmýzdaki kambur yükle
Biz koþuyorduk ayaðýmýzdaki zincirle
Biz sadece uyuyorduk gürültülü bir kalabalýðýn içinde
Hangi yanýmýz eksikti?
Farkýnda deðildik
Hangi yanýmýz kýrýktý?
Hangi yanýmýz silikti?
Biz görmüyor!
Umuda sarýlýyorduk sýmsýký
Binbir parçaya bölünmüþ umudu toplayýp;
Asýyorduk en güzel renkli duvara
Biz çocuktuk!
Ama biliyorduk
Düþünüyorduk elbet bitecek
Direniyorduk gelip geçecek
Biz boynu bükük oyunlar oynuyorken
Kalbimiz yarým atýþla
Ayaklarýmýz yarým, kollarýmýz yarým kulaçla
Biz oyunlar oyunlar oynayýp
Yeniyorduk yarým yanýmýzla
Dualara sarýlýþýmýzla
Biz hayaller kuruyorduk tüm inancýmýzla
Bedenimiz küçük, yüreðimiz büyüktü kocamandý
Öyle kocamandý ki korkularýmýzla
Sýzýlarýmýzla; ayaklarýmýza dikenler bata bata koþuyorduk durmadan
Okuyorduk öðreniyorduk inadýna
Susmadan !
Biz cocuktuk ama biliyorduk
Acýnýn tadýný, korkunun karýnlara giren kramplarý
Ve bir kula kul olmanýn sancýsýný...
Neden demiyorduk
Ne haddimize
Sadece direniyorduk
Küçücük boyumuzla;
Bazen eþ, bazen anne ,bazen bir abla, bazen dost oluyorduk
Bir deliye!
Biz çocukken cocukluðumuzu arýyorduk
Biz çocukken çocukluðumuza yanýyorduk
Biz çocukken ezber bozuyorduk
Bütün çocuk þarkýlarýný siliyorduk hafýzamýzdan
Türkülere aðlýyorduk !
’’Biz kolay gelmedik bugünlere, bazen yaþlý yastýklara sarýldýk, bazen birbirimize...Olsun biz hayatý böyle sevdik, yine de þükür bugunümüze’’
Bir Elif Miktarý 🍃
Sosyal Medyada Paylaşın:
bir_eliff_miktari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.