BEN BÜYÜYEMEM Kİ

Yýllar gitgide yoruyor bizi
O mutlu günler artýk eski
Hepimizde acýnýn, aþkýn izi
Artýk ben büyüyemem ki

Yorgunuz iþte
Ýçimizde bir çocuk
Ne olursa olsun
Sevgi akýyor oluk oluk

Durgunuz, bitkiniz
Büyürken küçüldük
Aylar yýllar geçti de
Yaþarken öldük

Ah þu dar sokaklar
Filozof oldum sayenizde
Kaldýrýmlarý dost edindim
Düþündüm durdum saatlerce

Masum bir çocuðun gözünde
Dünya aslýnda küçük bir köy
Ýster terle akþama kadar oynayýp
Ýster masal dinle annenin dilinden

Sizi bilmem ey dostlar
Ama ben büyüyemem
Sosyal Medyada Paylaşın: