Can olup yüreðinde kor olmak varken Hangi bilinmezin izini sürdün? Ak pak olan saçlarým bakarken geçmiþe, Bu sevgimin bedelini nasýl ödersin?
Konuþ ey yar, Zaman `s e n s i z l i ð i f ý s ý l d ar k e n...’
Sevemedin ki ’ç a m k o z a l a ð ý g i b i ’ yanarken ben Boþunadýr serzeniþin, yýllara ya da geçmiþe...bilirim. Garip bir kuþum; ’u m u d u k o y d u m þ u t a þ a b e n ’ Beklerim; ’a ð a r s ý n d i y e s a ç l a r ý n’ Dinle ey yar, sevgisizliðine aðlarým.
Kanma bülbülün aþkýna; güle yazmadý ki o, sevdayý.
Bakar durur o el gözler...sevda kimin adresinde? ’Ýnanmadým ki hiç yanýk gözlerdeki /dumansýz aþkýna’ sevdim diyenlerin.. ’Aynanýn sýrý mý bu kara ’ sevgisizliðinin rengi mi? Dem be dem ölüyor özüm, dokunmadan dudaklarýna... Bir yangýndan arta kalýþ da deðil ki bu öteleniþ niye... “U m u r s a m a z h a l l e r i n i z e” o ’telve bakýþlar’ý söküp gönderiyorum.
Ve ey yar! ...çam kozalaklarýný toplayýp yakmýþçasýna Harladýn yüreðimin alevini her can deyiþinde...bil! Uçarken küllerim burkulsun için. Yoktur alacaðým,vermeyen gönülden. Amacým,asla aþk dilenmek deðil. Ýçerimdeki “o n u l m a z d e r d i m i ” kandýracaðým.
SERAP HOCA 23.8.2006/Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
serap hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.