DİKİLİ TAŞ
DÝKÝLÝ TAÞ
Þiirin Hikayesini Görmek Ýçin Týklayýn
Çýktým yola; gidecektim Dikilitaþ’a
Ýnmiþim yanlýþlýkla Aktaþ’a
Taþlar karýþtýrdý kafamý baþtan baþa…
Yürüyorum tozlu yollarda düþe kalka.
Höyük’ten yaklaþtým yavaþ yavaþ
Karþýda göründü Dikilitaþ
Kimler eylemiþ burayý diyar
Dikili taþ ismini bilmem ki kim koyar
Orasý taþ, burasý taþ
Ortada Dikilitaþ
Kimi göçmen, kimi yerli
Göçmenler sarýþýn besbelli
Tepedeki þapkalý kaya
Çocuklar eskiden oradan bakarmýþ aya
Gezdim, dolaþtým
Bende onlara karýþtým
Kimsin? Necisin; diye sordular.
Anlattým; sen yerliymiþsin dediler!
Ýnsanlarý kanlý, canlý
Çoðu da sýcak kanlý
Kimisi açýk, kimisinin baþý baðlý
Göçmenler diyarý Dikilitaþ
Yerlilere dangül diyorlar gayrý
Hiç aklýma gelmezdi buralara geleceðim
Bir göçmen kýzýyla evleneceðim
Bu taþlara baðlanýp da kalacaðým
Daha çok; dost arayacaðým.
GÖÇMENLER DÝYARISIN DÝKÝLÝTAÞ
4 Kasým 2005
saat 23:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.