Can Kertiği Kadın

Can Kertiði Kadýn

kadýn, ýslak tenini asmýþtý ipe
yaþanmýþlýklarý serdi güneþe
mintaný göyneði entarisi fanilasý dizili
gözyaþlarýný buharlaþtýrdý gizlice
büzüþ büzüþ teninde sýktýkça sýkýyor bileziði
erkeðin eðnine dar kançanaðý gözleri

kýrýlgandý kadýn
soðukla yoðrulmuþ bedeniyle
cengi oynanan, nara atýlan sokaklarda
sunaðýnda saklý gül kurusu yalnýzlýðýyla
deliþmen bir sessizliðe büründü
platonik seviþmeler gözönünde

evin içinde iki yalnýzlýk
dost bildiðini uyutup
kayboldu çoktan yýldýzlarý
set kurdu gözlerine pervaz
hücrelerinde hicran yaþlarý
neler götürdü kendinden sessizce

çarmýha gerilmiþ hüznün elinde
tastamam huzursuzlukta yüreði
yanaðýnda býçak kesiði bir çizik
ur gibi sarýlý gövdesine
koca bir virüs kaynaðý
ölümlerde ýsmarlandý þimdiden

acýnýn mahpusluðunda hüzün yanýðý
bitimsiz çýðlýklarýyla kapana geldi sýzý
teyellenen bedeni zikzaklarda artýk
her yanýnda ayrý bir diþaðrýsý
çivi batýðý, düþman baþý yalnýzlýk
gerisin geri hayat yeniði

mayýn tarlasýnýn tam ortasýnda
kaynaðýný bulamayan ýrmak misali
döne döne öptüðü ellerinde
yarýný zehirleyen bir adamýn kadehiydi
yalpalayarak akýttý ömrünü
ölüm bu yüzden hep geceydi

asýlý kaldý baygýn yalnýzlýk
onca iþçi onca çýrak yok artýk
naçar döllerin avuntusunda
kanattý suyunu bilinç altý bekaretiyle
dudak büküðünde gülüþü çýplak
rakýdan batýktý erkeði

kýrýlgandý kadýn
bitmiþ bir umudun haykýrýþý eþliðinde
peþine düþtü düþ kurgusunun
elinin hýþmýyla kopardý mavisini
kumlarýn sýcaklýðýnda sararan denizin
oya yapýp ördü örümceðini

küpe yýrtýðý kulaðýnda
ruhunun kalýbýný çýkardý adam
soyundu ne varsa çaresizce
üç vakitten fazla sustu dilini
piþmanlýkla söyleþtiði her bakýþýnda
saçlarý daðýnýk, masum ve pejmürde

aþk kýzgýn sana, sevmeye dahi öpmeye
ne çok özlem duydu kucaklaþacak kollarýn
kör kuyularda yýkanýrken gömleðin
bir asýr kaybediþin sýrtýnda hikayesi
törelerin topal yavuklularý cenk meydanýnda
ayný karanlýðý içtiðin testi eþkýyanýn elinde

ölmek güzel görünebilir gecelerde
özgürlüklerin ateþe verilmesinin ardýndan
nodül gibi oturur gözlerine yorgunluk
dibe vuruþu dipsiz duruþu suskunluðunda
sen gel kýlýç çekip dur azraile
yada giy gelinliði erkeðine..

Ýlkay Coþkun
20.08.2012

Ihlamur Edebiyat Dergisi
Sayý 14- 2012
Sosyal Medyada Paylaşın: