En Güzel Sahne
En Güzel Sahne
Sonsuzluk ülkesine, çile yüklü kervaným,
Kývrým kývrým yol alýr, kaderini bilmeden.
Tutmasam fýþkýracak heyecandan al kaným,
Bir ýþýk var menzilde, görebilsem sahiden.
Bu ýþýk, yakýtsýzdýr; gerçeðin ta kendisi;
Tüm âlemi var eden, herþeyin Efendisi.
Ondan gâyrýsý bir hiç, her gönül anlamaz ki;
Gözde perde olana, bu anlatýlamaz ki.
Görmeyenler diyecek: "bu ne biçim bir perde?"
"Görülse biz görürüz: görülmez hiç bir yerde."
Bu perde görülmez ki: gönüllerde asýlý,
Merhametten renkleri; kefenlere basýlý.
Kervanda dostlar da var; bir cemâle susamýþ;
El yordamýyla bile, koþar adým giderler.
Hiç bir þey durduramaz; ne bir korku, ne telâþ,
En güzel sahne için, her bedeli öderler.
10.01.2017
Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.