MEAL - 1
1-Ýkra, bismi rabbikellezi halak.
Ýkra, Oku---اِقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذٖى خَلَقَ
Öyle mestet, nakþet ki içine sindir oku,
Gönül ipliði ile ilk ayet ikra doku.
Peki neder, ne söyler bu ilk gelen beþ ayet?
Zira insan akleden düþünen açýk gayet.
Bizde izah edelim maneviyat çok eksik,
Müsubetzade söyle nerede ki bu terslik?
Gaflete daldýrýrsa alýr götürür nefsin,
Bilir misin ozaman heyhat? Neye benzersin.
Avcýlarý görüpte korkan deve kuþuna,
Göklerden inmedi ki Ýkra boþu boþuna.
Þu Dünya’yý yürüsen iki adým bulunur,
Beþer yolcu yorulmuþ dili çýkmýþ solunur.
Malýn, mülkün deðilki misafir hane Dünya,
Gece, gündüz çalýþtýn çýrpýndýn durdun güya.
Gayet müntazam giydin münakkaþ gömlekleri,
Depreþirken gördün mü? Tahtýnda leylekleri.
Anlatsýn müslümanlar Kuran-ý birbirine,
Cahiller gibi düþme efsel-i sâfiline.
O kadir-i Zülcelâl insana neler vermiþ,
Kuluna küre-i arz verip, yoluna sermiþ.
2-Halekal insane min ’alak
خَلَقَ الْاِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ
Beyaz duvarla çevirip birazýný sararttým,
Ey insanoðlu seni yumurtadan yarattým.
Bizlere böyle diyor gelen ikinci ayet,
Alemlerin Rabbidir Müdebbir’dir o þayet,
Semavat meleklerin Arþýn efradý vardýr,
Hikmeti kerameti onun ashabýndadýr.
Bakýn bakýn azan var yedikçe nimetini,
Ayýrýp sakladý mý? Bizlerden hikmetini.
Havasý mý, suyu mu? Yetmedi ki bizlere,
Topraðý mý az geldi, ey mübarek sizlere?
Sanmaki ölüm sana Süreyya kadar uzak,
Gökteki Güneþ, Yýldýz bürhanlardýr muhakkak.
Sen en güzel varlýksýn sakýn olma kaygýsýz,
O olmasa yürür mü? Sular elsiz ayaksýz.
Zavallý anlatsam da anlamazki bir kere,
Cennet mi vadettiler koþan birincilere?
Kim nesini götürdü kýrk yýl çalýþmýþ olan,
Tahtaya binip gitti parasýyla boðulan.
3-Ikre’ ve rabbükel’ekrem
yarattý.اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ
O Yücenin YücesiO Kerem sahibidir,
Yeri ve göðü yoktan var eden O’dur birdir.
Oku nereden geldik neredeyiz öðren, bil,
Öbür Dünya deriz ya Dünya, dan ayrý deðil.
Bu Dünya’da ekenler ahirette biçerler,
Çift kanatlý melekle þol denizden geçerler.
Gel buraya, gel Hakka inançsýz olan sersem,
Hakký bulursun belki sana bir kaç þey dersem.
Zaman geldi geçiyor, topla kendini þaþkýn,
Madem geldin Dünya’ya bir nefes senin hakkýn.
Sende hesap soracak bastýðýn kaygan zemin,
Birtek gerçek ölüm var! sana söz sana yemin...
ARUN YILDIRIM
Münekkaþ (nakýþlý)
Burhan (delil)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.