Kafes

Ayazda kalmýþ bir gül gibi titriyorsun orada
Günlerdir aç susuz bir vuslata kilitliyken gözlerin
Nasýl dönüþüyorsun terk edilmiþ bir köye
Senden uzaklaþýyor kalp atýþlarýn
Tanýnmaz oluyor cüzdanýndaki son resim

Çok geçmiyor ki
Narin bir uðultu örsünde dövülüyor
sensizliðin.Ýçin dýþýn gürül gürül
akan kaygýlar ýrmaðý
Sürükleniyor çöllere doðru dilindeki serçeler

Yani
Tutuþsa da yollar yüreðine çöreklense de
i mgesiz arayýþ þiirlerin
Denize saplanan batýk gemilerden
ayrýk deðildir
Kanar da kanar sözcüklerin

Geceye dökülen tütsülerden kurtulan
acýlar karayel olup çarpar sütunlara
Bir akrep kendini tüketmek için daraltýr durur
Çemberini

Çok geçmeden kurur þakaðýndaki
o bildik gülümseme
Ne sen görürsün ne ben söylerim asuri
sütunlar altýnda ezilen düþlerinin
Ýlkyaza küskün olduðunu

Þimdi
Pencere pervazýnýn hemen yaný baþýnda
Daha kýrýk dökük bir kafes
Parmaklarýnýn tutmakta zorlandýðý tan goncasý
Basamaklarýn birine iliþmeye çalýþan
bilmem kaç yýllýk kimlik kaðýdýn…

Açmaz meryem bahçelerinde
mavi yeþil sardunyalar
Tokat fena halde inmiþtir
Topraðýn kara gözüne karýþýk bir kez

Neylersin neylersin…
Sosyal Medyada Paylaşın: