Sessiz Kalabalık

Sessiz Kalabalýk

Feryatlarý duymadýn, hey Sessiz Kalabalýk!
Bu kadar haykýrýþlar karanlýðýnda kaldý.
Bu gidiþ nereyedir, nereye bu yolculuk?
Sanma ki çok mutluyuz, tüm dert meydanda kaldý.

Baþýný çevirince kurtulduk mu sandýn?
Sen görmesen de, belâ bize ne kadar yakýn!
Affet! Ama, gerçekten kocaman bir aptalsýn,
Sanýrsýn ki kurtulduk, urgan boyunda kaldý.

Olmasan da, biz bize hâliyle yeteriz de,
Senin omuz veriþin bir bambaþkaydý bizde.
Hâller iyi diyemem, dünlerden beteriz de,
Haydi kurtar masumu! Tek umut sende kaldý.

Sessiz Kalabalýk, gör be! Güzelim dünya yanýyor,
’Rika’ denen bir yosma, böyle gider sanýyor.
Ama, Rika! Bilesin! Hesap sana da döner,
Aha...yazdým þuraya, herþey zihinde kaldý.

Elbet, biz de biliriz; bu iþlerde bir iþ var,
Þu dünya sahnesinde, nefislere deneyiþ var.
Mahþer terazisine, heybeysiz de gidiþ var,
Cesetler de kala kala, renksiz kefende kaldý.

07.01.2017

Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın: