Nakarat dilde iken...
Tartarak elde mantýken...
Özden canhýraþ libaslar...
Ketum ruhlar susmayýn!
Ýlklere adým atýn!
Susmayýn!
Cayýr cayýr alazlar içre yanar çayýrlar...
Herkesler çayýrý yeþil görür yeþil bilir...
Ya gözler kor yada çayýr...
Ya çayýr kör yada alaz...
Gözler kor, çayýr kör ise,
kork kendi yüreðinden!
Aheste duraðýnda lahzalar boyu dur!
Sükun eyle!
Nahoþ dersin...
Hata edersin...
Esasen dil deðil usum lal...
Sessiz isyanlarda...
Hüda´m, affet!
Usum lal iken dil týkanmýþ...
Vârissiz savaþlarda...
Hüda´m, affet!
Aman tinim sen de sükun eyle..
Hissiz canlarda...
Hüda´m, affet!
Çeliþki iliþki...
Deðiþti geliþki...
Ne deðiþti?
Dinle hele!
Haddim bilirdim ben!
Aþtýrdýlar tavizli ummanlarý..
Haddimi yuttular..
Kefenlediler..
Maðaradakiler gibi..
Ellerim kollarým baðlandý..
Ne can gördüm nede insan..
Onlar mazide kaldý..
Haddim mi?
Haddede hadd buldumdu bir zamanlar..
Haddimi haddeledim o zamanlar..
Çelikten bir boynum vardý..
Hemen hemen her gün ateþle sirayet ettiler..
Çelik boyun eðdi haddime..
Eðdirdiler..
Gerçek þu ki..
Boynumu kesseler taþýmam madem
dolu laflar kum kümesini ta tepelerde..
Göz hizasýnda..
Burun kafesinde..
Kulak çýkmazýnda..
Dil büklüm büklüm..
Ruh rotasýz..
Baþý boþ býrakýlanlarlayým..
Uzak mesafeden yürüyün sizler!
Setrelerle satýr satýr biçer bizi mesnetsizler..
Az ilerden ilerleyin...
Az daha ileriden...
Ýki heceli tip "insan"
Ýn-san..
Ýnmek ve inmemeklere doymayan..
Sanmak ve sanmaklara hayýr demeyen..
Tek tip ÝNSAN!
ÝN-SAN..
Sanmakla hayatýný geçiren..
Konularýnýn, yediklerinin, içtiklerinin, konuþtuklarýnýn
köküne, sebebine inmeyen sanmaktan
müptela olan kiþiye in-san diyoruz..
Dilim deðil kelimelerim kurudu..
Elden ayaktan deðil ruhtan özden çekildim..
El ayak etten ibaret!
Et nida et!
Býktým de!
Ya da harap et!
Dedem, teyzem, benden büyüklerim siz özsünüz öz!
Yavrularým, balalarým, küçüklerim siz gözsünüz göz!
Verin bana sükûneti!
Bana verin!
Konçuy - 01.01.2018